اما قبرش:

اینكه قبر او در كجاست، نظرات مختلفی در این زمینه وجود دارد، حق این است كه حضرت فاطمه (سلام الله علیها) خود خواسته بود كه قبرش مخفی باشد تا سندی برای اعتراض او در عرصه‌ی جهان باقی بماند.

اما مجلسی و صدوق قبر او را در خانه‌اش می‌دانند و آن را صحیح‌ترین خبر می‌شناسند: (إنّ الأصح انها مدفونة فی بیته)[1].

بسیاری ازاهل سنت به استناد این سخن پیامبر كه فرمود بین قبر و منبرم باغی از باغهای بهشت است، (ما بین بیتی و منبری روضة من ریاض الجنة)[2]، می‌گویند قبر او در همان محل است.

گروهی قبر او را در بقیع می‌دانند و ابن جوزی آن را در كنار خانه‌ی عقیل. . .

امام علی (علیه السلام) بر سر مزارش

وضع حال امام علی (علیه السلام) و زمزمه‌هایش در كنار مزار یارش مشخص است از چه قبیل خواهد بود؛ زیرا تاریخ انس و صفا را به مانند انس و صفای علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) نمی‌شناسد، جز در رابطه با پیامبر و خدیجه. و طبیعی است كه از دست دادن حضرت فاطمه (سلام الله علیها) برای او گران است، روزی از مشتی خاك برداشت و گریان شد، اندوهی شدید بر او غالب آمد، روی به مرقد پیامبر كرد و چنین زمزمه نمود:

- جانم فدای جگر گوشه‌ی پیامبر كه میراثش تباه شد، بعد از رحلت پیامبر حرمت او را در هم شكستند، او به خواسته‌ی خود نائل آمد، اما نزار و خسته، فقدان پدر توانش را كاست و اشك از دیدگانش جاری ساخت، شبانه به خاك سپرده شد و هیچكس دیگر او را ندید. . . [3].

ای كاش این جان دردمند همراه با نفس‌هایم از سینه برون می‌رفت:

نفسی علی زفراتها محبوسة                  یا لیتها نخرجت مع الزفراتی.

پس از تو چیزی برای زندگی نیست. گریه‌ام برای این است كه زندگیم پس از تو طولانی شد

«لا خیر بعدك فی الحیوة                                   و انّما أبكی مخافة أن تطول حیاتی».

و فرمود اگر از سر كویت برمی‌خیزم، بدان خاطر نیست كه از ماندن در كنارت خسته و ملول شده‌ام، و اگر می‌مانم بدان خاطر نیست كه به وعده‌ی خدا به صابران بدگمانم. . . [4].

سلام بر پیكر نحیف تو ای فاطمه،

سلام بر بدن كبود و تازیانه خورده‌ات،

سلام بر جنازه‌ات كه رسواگر شكنجه‌ی خصم است

و سلام بر قبر پنهانت كه سند اعتراض است.

پي‌نوشت:

 [1] . بحار، ج 43 ، ص 188.

[2] . صحیح مسلم.

[3] . الزهراء(س)، ص 188

[4] . كشف الغمه، ص 127.

منبع: دكتر علي قائمي، در مكتب فاطمه (سلام الله علیها)