بسم‌الله الرحمن الرحیم: قطره­ی 81 از کتاب هزار و یک قطره در رفع خشک‌سالی ایران از طریق غیرعادی در عرض چند ماه به کمک اسماء الله–نماز باران و شرایط آن که توبه است و ارتباط ترک امر به معروف و نهی از منکر و عدم استجابت دعا و نزول عذاب الهی - ما در این بحث به دنبال این هستیم تا اثبات نماییم تا زمانی که امر به معروف و نهی از منکر احیاء نشود نمازهای باران تأثیر چندانی ندارد چرا که از شرایط نماز باران توبه است و در جامعه­ای که منکرات انجام می­شود و معروف ترک شده است، در این جامعه شرط اولی استجابت دعا که احیاء امر به معروف و نهی از منکر است انجام نشده  و لذا توبه­ی واقعی صورت نگرفته است و دعا مستجاب نیست و نماز باران تاثیری بر خشکسالی نخواهد داشت و استغفرالله الله گفتن زبانی و قدم عملی بر نداشتن توبه نمیباشد. در هنگام گرفتاری انسان‌ها به ضعف خود و قدرت خداوند پی می‌برند و یکی از آن زمان‌ها زمانی است که آب کم می‌شود و تمامی دستاوردهای انسان در خطر نابودی قرار می‌گیرد و انسان خطر مرگ را احساس می‌نماید، در این زمان است که انسان‌ها با انقطاع از امور مادی متوجه قدرت ما فوق می‌شوند و از خداوند عالم با عجز درخواست یاری و کمک می‌نمایند، البته در تفکر اسلامی تمامی اموری که در عالم رخ می‌دهد نتیجه­ی قضاء و قدر الهی می‌باشد و هیچ امری بیرون از حیطه­ی قدرت و حکمت و علم الهی نبوده و تمامی امور از جانب خداست، مرگ و زندگی، خشکسالی و ترسالی و ... لذا ما تمامی امور عالم را از جانب خداوند میدانیم و حقیقتاً این سخن رایج را که میگویند امور طبیعی مانند زلزله و باران و خشک‌سالی و ... را به معنای رایج آن قبول نداریم، همه­ی این امور الهی می‌باشد، لذا خشک‌سالی و تر سالی هر دو امر الهی هستند که هر کدام حکمت خاص خود را دارند، رسول خدا ص فرموده­اند: وقتی خداوند بر امتی غضب کند و عذاب بر آنان نفرستد، نرخ‌ها گران می‏شود و عمرها کوتاه می‏گردد، تجار سود نمی‏برند و درخت‌ها میوه ندهند و نهرها پر آب نمی‏شود و باران از مردم قطع می‏شود و اشرار بر آنان تسلط می‏یابند. در حدیث دیگری امام صادق ع فرموده است: و اذا جار الحکام فی القضاء امسک القطر من‏السماء. هر گاه زمامداران و حاکمان، در دادرسی ستم کنند، باران‏ از آسمان قطع می‏شود. طبق روایات، شیوع گناه، کفران نعمت، منع حقوق، کم‌فروشی، ظلم و حیله، ترک امر به معروف و نهی از منکر، ندادن‏ زکات و دروغ و ظلم حاکم... سبب قطع باران می‏شود. پس می‌توان نتیجه گرفت که خشک‌سالی در حقیقت تازیانه­ی خداوند است که باعث می‌شود ما به سمت خداوند و اتمام گناهان تغییر مسیر دهیم که در آن صورت خداوند هم نعمت را نازل میفرماید، طبق آیات سوره­ی نوح، در زمان حضرت نوح و قبل از بلای جهانی، خشک‌سالی بر قوم حضرت نوح سایه افکنده بود و حضرت نوح قوم خود را به استغفار دعوت کرده بود تا با تغییر رویه خشک‌سالی بر طرف شود قرآن در سوره­ی نوح آیات 5 الی 11 می‌فرماید نوح به مردم فرمود: قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا گفت: پروردگارا! همانا قوم خود را شب و روز دعوت کردم فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا ولی دعوت من جز بر فرارشان نیفزود وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا  و من هرگاه آنان را دعوت کردم تا آنان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش‌هایشان کردند و جامه‌هایشان را به سر کشیدند و بر انکار خود پافشاری ورزیدند و به شدت تکبّر کردند ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا آن گاه آنان را آشکارا دعوت کردم ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا  سپس آشکار و پنهان آنان را خواندم فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا  پس گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا  تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با برکت فرستد، وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا  و شما را با اموال و فرزندان یاری کند و برایتان باغ‌ها و نهرها قرار دهد- تمام- بدیهی است از دیدگاه دین گناه سبب قطع رحمت الهی است و تا زمانی که گناه پایان نیابد رحمت جاری نمی‌شود و استغفار زبانی بدون اینکه انسان گناهان را عملاً ترک کند نوعی تمسخر است و فایده­ی چندانی ندارد، خداوند در سوره­ی رعد آیه­ی 11 می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم وَإِذا أَرادَ اللَّهُ بِقَومٍ سوءًا فَلا مَرَدَّ لَهُ خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتی) را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند! و هنگامی که خدا اراده سوئی به قومی (بخاطر اعمالشان) کند، هیچ چیز مانع آن نخواهد شد؛ لذا اگر عدم ریزش باران نشانه­ی قهر و غضب الهی است و برای جلب رحمت باید توبه نمود، استغفار زبانی بدون پایان دادن به معاصی هیچ مشکلی را بر طرف نخواهد نمود در روایت است مردی خدمت علی (ع) رسید و نشست پیش حضرت و گفت أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ حضرت فرمود ثَکِلَتْکَ أُمُّک‏ مادرت به عزایت بنشیند یعنی بمیری این چه حرفی است که می زنی؟! اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ که توبه نیست، توبه شرایط دارد...، نکته­ای قابل تأمل است که قرآن در سوره­ی روم آیه­ی 41 می‌فرماید: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ به سبب آنچه مردم فراهم آورده فساد در خشكى و دريا نمودار شده است-تم- پس میتوان گفت که بشر به سبب گناهان از مسیر فطری و خدایی خود جداشده و اسباب فساد در هستی را فراهم میاورد و در این زمان از پست­ترین موجودات می‌شود که قرآن در سوره­ی اعراف آِه 179 می‌فرماید: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ و در حقيقت بسيارى از جنيان و آدميان را براى دوزخ آفریده‌ایم [چرا كه] دل‌هایی دارند كه با آن [حقايق را] دريافت نمی‌کنند و چشمانى دارند كه با آن‌ها نمی‌بینند و گوش‌هایی دارند كه با آن‌ها نمی‌شنوند آنان همانند چهارپايان بلكه گمراه‌ترند [آرى] آن‌ها همان غافل‏ماندگانند-تم- در حدیث آمده: حضرت سلیمان با اصحاب خود برای نماز باران‏ بیرون می‏رفت. در راه، به مورچه‌ای برخورد که یکی از پاهایش را به‏ آسمان بلند کرده و می‏گوید: خدایا! ما مخلوقات ضعیف تو هستیم و از روزی تو بی‌نیاز نیستیم، پس به سبب گناهان بنی‌آدم، ما را به هلاکت. حضرت سلیمان -علیه‌السلام- به اصحاب خود فرمود: برگردید! همانا به خاطر دعای غیر خودتان سیراب شدید-تم- در اسلام برای رفع خشک‌سالی دستوراتی بیان شده است که یکی از آن امور نماز استسقا است ،نماز استسقا که براى نزول باران خوانده میشود، نماز باران دو رکعت است که رکعت اول، پنج قنوت و رکعت دوم، ‏چهار قنوت دارد و بهتر است که با جماعت‏ خوانده شود. در قنوت‏ها، هر دعایى مى‏توان خواند، ولى بهتر است دعایى خوانده ‏شود که در آن، از خداوند، طلب باران شده باشد و قبل از هر دعا، صلوات بر پیامبر و آلش فرستاده شود. مستحب است که حمد و سوره‌اش بلند خوانده شود. از آنجا که این نماز، براى جلب رحمت پروردگار است، در مستحبات ‏آن امورى ذکرشده که همه، حالت رقت و زارى و نیاز بندگان رامى ‏رساند و جلب رحمت می‌کند، از جمله، مردم سه روز، روزه بگیرند و روز سوم به صحرا روند و نماز بخوانند. زیر آسمان جمع شوند. پا برهنه باشند، مردم، منبر را با خود به صحرا ببرند، مؤذن‌ها هم همراه باشند. پیران و کودکان و چهارپایان را هم با خود ببرند، بچه‌ها را از مادران جدا کنند تا صداى گریه و ضجه زیاد شود. مانع بیرون رفتن کفار همراه خود شوند، امام جماعت و مردم، در کمال خشوع و وقار و درخواست، به بیابان‏ بیرون روند، جاى پاکى را براى نماز، انتخاب کنند و نیز، وقتى نماز به پایان رسید، پیش‌نماز به منبر رود و عباى خود را واژگونه یا پشت و رو بر دوش افکند، با صداى بلند، صد بار تکبیر بگوید، رو به مردم سمت راست کرده، صد بار بلند، سبحان‌الله بگوید، سپس به‏ مردم طرف چپ روى کرده و صد بار با صداى بلند، لا اله الا الله بگوید، مانعى ندارد که مردم هم با صداى بلند، این شعارها را به دنبال پیش‌نماز، تکرار کنند، چرا که رحمت و مغفرت را بهتر جلب می‌کند. آنگاه، امام جماعت و مردم، دست‏ به دعا بردارند و بسیار التماس و دعا کنند و بنالند و بخواهند و امام جماعت، خطبه بخواند و از خداوند، طلب باران کند- البته باید اعتراف نماییم که ما از حقیقت امور پنهانی عالم خبردار نیستیم چرا که در روایت آمده: در زمان فرعون خشک‌سالی آمد و فرعون به درگاه خدا دعا نمود و دعای او مستجاب شد و خشک‌سالی بر طرف شد، در حدیث است از قول امام صادق ع که یاران فرعون از کاهش آب نیل پیش او سخن‏ گفتند و اظهار کردند که این باعث هلاکت ما خواهد شد، فرعون از آنان‏ خواست که آن  که آن‌ روز برگردند. شب که شد، به میان‌رود نیل رفت و دست‏ به سوی آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! می‏دانی که می‏دانم که جز تو، کسی توان آب آوردن ندارد، پس به ما آب بده. صبح که شد، رود نیل فوران زد و سرشار از آب شد. البته این نکته نیز حائز اهمیت است که نماز باران به علت حساسیت خاصی که دارد اقدام به این نماز جرئت و ایثار و اخلاص خاصی می‌خواهد، چرا که ممکن است خداوند دعا را مستجاب نکند و باران نبارند آنگاه چه بسا در جامعه اثر معکوس داشته باشد و عده­ای به اصل دین خدشه وارد کنند و سبب سست شدن دین مردم گردد، یکی از معروف‏ترین نمازهای باران در تاریخ معاصر ، نماز آیت‌الله العظمی سید محمدتقی خوانساری ره است. نوشته‏اند که در سال ۱۳۶۳ قمری، همان سالی که متفقین، ایران را اشغال کرده بودند، در قم باران نبارید و باغ‌ها و مزارع کرد. آن مرجع، دو روز متوالی برای نماز باران به بیابان‌های اطراف قم رفت، این‏ حرکت، گرچه مورد استهزاء غیر معتقدان به امور معنوی و غیبی بود، ولی‏ در روز دوم، چنان باران آمد که سیل‌ها روان شد و جویبارها به راه افتاد. لذا در این جریان نقل‌شده در بار اول باران نیامد و آن عالم بزرگ و وارسته مورد تمسخر مردم قرار گرفت و چه بسا اگر حکمت الهی اقتضاء کرده بود که باران نیاید چه بسا باعث می‌شد که بسیاری در اصل نماز و یا اصل دین و امور معنوی به شک و شبهه بیفتند لذا خواندن نماز باران حساسیت بسیار خاصی دارد ، بدیهی است که عدم نزول باران به علت شیوع گناه و معصیت در جامعه است و وجود گناه و معصیت در جامعه­ی ایران امری بدیهی و اظهر من الشمس است، این گناه تنها نه آن چیزی است که ما در کوچه و خیابان نظاره گر هستیم بلکه گناه در سطوح مسئولین که چه بسا سبب گناه مردم عوام هم باشد، از شرایط نماز باران توبه است و تا توبه نکنیم وضع همچنان باقی و اوضاع وخیم­تر می‌شود یکی از گناهان ترک امر به معروف و نهی از منکر است، تا به صورت جدی مبارزه با منکرات و فساد شروع نشود دعایی مستجاب نمی‌شود تا به صورت جدی برای حلال نمودن اقتصاد بانک‌ها قدمی برداشته نشود لقمه­ها حرام است و شکمی که لقمه­ی حرام حمل کند دعایش مردود است و سکوت کننده مانند همان است، پيامبر اكرم (ص) درباره امر به معروف و نهي از منكر مي‌فرمايند: لتأمرن بالمعروف و لتنهن عن المنكر او ليسطن الله شراركم علي خياركم فيدعو خياركم فلا يستجاب لهم. همانا بايد كه ديگران را به معروف امر كنيد و از منكر بازداريد، در غير اين صورت خداوند بدترين شما را بر بهترینتان مسلط مي‌كند، آنگاه نيكان شما خدا را مي‌خوانند، ولي دعايشان مستجاب نمي‌شود. درباره قوم شعيب است. به حضرت شعيب (ع) خطاب شد، اي شعيب! صد هزار نفر از قوم تو بايد هلاك شوند: چهل هزار نفر از گناهكاران و شصت هزار نفر از نيكوكاران. حضرت شعيب (ع) عرض كرد: «پروردگارا! انسان‌های بدكار به سبب گناهشان بايد هلاك شوند و مستوجب عذاب هم هستند، اما نیکو کارن به چه سبب بايد نابود شوند؟ خطاب شد: اي شعيب! به اين سبب كه آنان شاهد ارتكاب گناه بودند و سكوت كردند؛ يعني به وظیفه امر به معروف و نهي از منكر عمل نكردند-تم- توجیهاتی که برای بعضی از گناهان وجود دارد بی‌شباهت به توجیه اصحاب سبت برای ماهیگیری در روز یکشنبه نیست که در روز شنبه ماهی را گیر می­انداختند و در روز یکشنبه ماهی را از آب می‌گرفتند و خداوند هم همه را به بوزینه تبدیل نمود، تاکید می‌کنم امر به معروف باید از سطوح مسئولین شروع شود و به صورت عملی و الا باید بدانیم ظاهر مردم جامعه باطن مسئولین هستند، اگر این کار را نکنیم خداوند پوست ما را می‌کند، رسول خدا ص: لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ و لَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ أو لَیَلحِیَنَّکُمُ اللّهُ کما لَحَیْتُ‏ عَصایَ هذِه لِعودٍ فی یَدِهِ. باید امر به معروف و نهى از منکر کنید وگرنه همان‌گونه که من پوست این چوب‌دستی خود را کنده‏ام، خداوند پوست شما را مى‏کَنَد. ترک امر به معروف اعلان جنگ باخداست: پیامبر ص : إذا تَرَکَت امَّتیَ الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ فَلْیُؤذَنْ بِوِقاعٍ مِنَ اللّهِ جلَّ اسمُهُ. هر گاه امّت من امر به معروف و نهى از منکر را فروگذارد، باید با خداوند جلیل اعلان جنگ کند (و خود را براى بلایى سخت از جانب خداوند جلیل آماده گرداند) بدیهی است باید مسئولین امر به معروف را احیاء کنند و الا در جنگ باخدا هستند حتی اگر خود آن‌ها هم منکری انجام ندهند، حال اگر آن‌ها خود منکرات را انجام دهند که واویلا، از طرفی اگر مسئولین امر به معروف نمی‌کنند و چه بسا خود آنها منکر انجام دهند وظیفه­ی جامعه است که آن‌ها را امر به معروف و نهی از منکر نمایند و مصیبت از اینجا شروع می‌شود که جامعه­ی متدین امر به معروف مسئولین را رها کنند و با آنان از سر سازش و دوستی برآیند ولی به افراد ضعیف جامعه که می‌رسند با شدت مردم عامی را امر به معروف کنند در این صورت متدینین لباس را وارونه به تن کرده­اند که این لباس نه زیبا می‌باشد و نه گرم می‌کند، چرا که چه بسا گناه افرادِ عامیِ جامعه نتیجه­ی فعل مسئولین باشد، لذا وظیفه­ی اصلی علما و طلاب امر به معروف و نهی از منکر مسئولین و مهره­های کلان جامعه است و اگر به این مسئولیت عمل نشود هیچ قدرتی نمی‌تواند این فریضه را عملی کند و آنگاه همه باید منتظر عذاب الهی باشیم پیامبر اسلام ص فرمودند: لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ و لَتَنهُنَّ عَنِ المُنکَرِ، أو لَیَعُمَّنَّکُم عَذابُ اللّهِ. یا امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنید، یا عذاب خدا همه شما را فرامی‌گیرد. در جای دیگر فرمودند: إنَّ النّاسَ إذا رأوُا الظّالِمَ فلَم یأخُذوا عَلى یَدَیهِ، أوشَکَ أن یَعُمَّهُمُ اللّهُ بِعِقابٍ مِنهُ. اگر مردم، ستمگر را ببینند و دستش را [از انجام ظلم‏] نگیرند، زود باشد که خداوند کیفر خود را شامل همه آنان کند. در جای دیگر فرمودند: لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ و نَهَوا عَنِ المُنکَرِ و تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ، فإذا لَم یَفعَلوا ذلکَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَکاتُ و سُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ و لَم یَکُن لَهُم ناصِرٌ فی الأرضِ و لا فی السَّماءِ. مردم تا زمانى که امر به معروف و نهى از منکر کنند و در کارهاى نیک همیارى نمایند، در خیر و خوبى خواهند بود؛ اما هر گاه چنین نکنند، برکت‌ها از آنان باز گرفته شود و عده‌ای از آنان بر عدّه دیگر سلطه پیدا کنند و دیگر نه در زمین برایشان یاورى باشد و نه در آسمان. در جای دیگر فرمودند: نخستین عیب و نقصى که بر بنی‌اسرائیل وارد شد این بود که هر گاه مردى با مردى [خلاف‌کار] رو به رو مى‏شد، به او مى‏گفت: اى مرد! از خدا بترس و گناه نکن که این کارها بر تو روا نیست؛ اما فرداى آن روز وى را با همان وضع (خلافکارى و گناه) مشاهده مى‏کرد ولى، براى این که هم کاسه و هم پیاله و هم‌نشین او باشد او را از گناه منع نمى‏کرد. فلَمّا فَعَلوا ذلکَ ضَرَبَ اللّهُ قُلوبَ بَعضِهِم بِبَعضٍ، ثُمَّ قالَ: «لُعِنَ الّذینَ کَفَروا مِن بَنی إسرائیلَ»… الآیات.…کَلّا و اللّهِ لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ و لَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ و لَتَأخُذُنَّ عَلى یَدِ الظّالِمِ و لَتَأطُرُنَّهُ عَلَى الحَقِّ أطْرا. چون این رفتار را در پیش گرفتند، خداوند دل‌های آن‌ها را به جان یکدیگر انداخت و آن گاه فرمود: «کسانى از بنی‌اسرائیل که کافر گشتند، لعنت شدند… آرى، به خدا سوگند که باید امر به معروف و نهى از منکر کنید و دست ستمگر را بگیرید و او را با زور هم که شده، به سمت حق بکشانید. در جای دیگر فرمودند: إنَّ الأحبارَ مِنَ الیَهودِ و الرُّهبانَ مِنَ النّصارَى لَمّا تَرَکوا الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لَعَنَهُمُ اللّهُ عَلى لِسانِ أنبِیائهِم، ثُمَّ عُمُّوا بِالبَلاءِ. چون عالمان یهود و راهبان نصارا کار امر به معروف و نهى از منکر را رها کردند، خداوند به زبان پیامبرانشان آن‌ها را لعنت کرد و سپس بلا همه آن‌ها را فراگرفت. امام صادق علیه‌السلام در نامه‏اى به شیعیان نوشت: لَیَعطِفَنَّ ذَوو السِّنِّ مِنکُم و النُهى عَلى ذَوی الجَهلِ و طُلّابِ الرِّئاسَةِ، أو لَتُصیبَنَّکُم لَعنَتی أجمَعینَ. باید افراد پخته و خردمند شما براى نادانان و ریاست‌طلبان دل بسوزانند[و نصیحت و ارشادشان کنند] و گر نه لعن و نفرین من به همه شما مى‏رسد، رسول اسلام ص فرمودند: و الله لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ و لَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ و لَتَأخُذُنَّ عَلى أیدی الظّالِمِ و لَتَأطُرُنَّهُ عَلَى الحَقِّ أطْرا، أو لَیَضرِبَنَّ اللّهُ بِقُلوبِ بَعضِکُم عَلى بَعضٍ، ثُمَّ یَلعَنُکُم کما لَعَنَهُم. به خدا سوگند که یا امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنید و جلو ستمگر را مى‏گیرید و او را با زور هم که شده به راه حق مى‏کشانید و یا خداوند دل‌های شما را به جان یکدیگر مى‏اندازد، آن گاه همچنان که عالمان یهود و راهبان مسیحى را از رحمت خویش دور کرد، شما را نیز از رحمتش دور مى‏سازد. بدیهی است که اگر ما امر به معروف و نهی از منکر را ترک کنیم تفاوت چندانی با مردگان نداریم، امام علی ع فرمودند: مَن تَرَكَ إنكارَ الْمُنكَرٍ بِقَلبِهِ و يَدِهِ ولِسانِهِ فَهُوَ مَيِّتٌ بَينَ الْأحياءِ كسى كه منكَر را با قلب و دست و زبانش انكار نكند، مرده‌ای است ميان زندگان؛ و البته احیاء کنندگان امر به معروف و نهی از منکر مقامات عجیبی در قیامت دارند، رسول اسلام ص فرمودند: أَلا اُخْبِرُكُمْ عَنْ اَقْوامٍ لَيْسُوا بِأَنْبِياء وَ لا شُهدَاء تَغْبِطُـهُمْ النّاسُ يَـوْمَ الْقِـيامَةِ ... يَأْمُرُونَهُمْ بِما يُحِّبُ اللّه ُ وَ يَنْهَوْنَهُمْ عَمّا يَكْرَهُ اللّه گروهى هستند كه نه پيامبرند و نه شهيد ولى مردم به مقامى كه خداوند به خاطر امر به معروف و نهى از منكر به آنان عطا فرموده غبطه می‌خورند. و محتواها را چاپ کرده و به دیگران رسانید. پس نماز باران بدون توبه مستجاب نیست و توبه بدون احیاء امبر به معروف و نهی از منکر توبه نیست پس باید توبه­ی حقیقی نمود و قدمی عملی برای مبارزه با منکرات و .....

علی بهرامی نیکو (هُدهُد) سایت tvshia.com کانال تلگرام:@hodhodbashid آی دی شخصی تلگرام:@hodhodbash اینستاگرام:khoshksali96 09198844798