اربعین: 9. چرا به زیارت اربعین توصیه شده است؟

 

در قرآن توصیه شده است که مؤمنان ایام الله را یادآور شوند تا این روزهای بزرگ الهی فراموش نشود. اربعین در تداوم واقعه کربلا است؛ از این رو برای پاس داشتن روز عاشورا که از اعظم ایام الله است، در روز اربعین عاشقان حسینی با حرکت امام حسین علیه السلام تجدید عهد می‌ کنند و این تجدید عهد را در بهترین وجه خود یعنی رفتن به زیارت کربلا ابراز می‌ نمایند.

 

از این روست که در روایت امام حسن عسکری علیه السلام، زیارت کردن امام حسین علیه السلام در روز اربعین را از علائم مؤمن دانسته‌ اند. امام حسن عسکرى علیه السلام فرموده است: پنج چیز از نشانه‏ هاى مؤمن است. گزاردن پنجاه و یک رکعت نماز واجب و نافله و زیارت اربعین و انگش‌تر در دست راست کردن و پیشانى بر خاک ساییدن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.

یکی از دلایلی که باعث شده این روز، روز مخصوص زیارتی امام حسین علیه السلام باشد، این است که در این روز سر مقدس حضرت به بدن شریفش ملحق شد. «سید مرتضى در بعضى از مسائل خود فرموده: سر مقدس امام حسین علیه السلام از شام به کربلا برگشت و به بدن مبارکش ملحق شد. طوسى فرمود: زیارت‏ اربعین از‌ همان است.»

 

اولین احیاکنندگان اربعین عاشورا چه کسانی بودند؟

 

در برخی نقل‌ ها آمده است که اولین زائر امام حسین علیه السلام جابر بن عبدالله انصاری از صحابی جلیل القدر رسول خدا صلی الله علیه و آله بوده است که به همراه عطیه در روز اربعین شهادت امام به کربلا آمد و حضرت را زیارت نمود.

 

عَنْ عَطِیَّةَ الْعَوْفِیِّ قَالَ‏ : خَرَجْتُ مَعَ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ زَائِرَیْنِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهماالسلام فَلَمَّا وَرَدْنَا کَرْبَلَاء..

عطیة بن سعد بن جنادة العوفى از علمای بزرگ زمان خود است که در مورد او گفته شده است «انه أول من زار الحسین علیه السلام مع جابر الأنصاری‏.» اولین کسی است که با جابر، امام حسین علیه السلام را زیارت کرد.

 

عطیه عوفى گوید: همراه جابر بن عبد اللَّه انصارى براى زیارت قبر امام حسین علیه السّلام بیرون شدیم، هنگامى که وارد کربلا شدیم جابر به نزدیک شط فرات رفت و غسل نمود، بعد لنگى به کمر بست و پارچه‏ اى را هم به دوش افکند، و کیسه‏ اى بیرون آورد و مقدارى سعد بر خود پاشید. پس در حالى که مشغول ذکر خداوند بود به طرف قبر حرکت کرد هنگامى که نزدیک قبر رسید گفت: دست مرا بالاى قبر بگذارید، من هم دست او را روى قبر نهادم او از حال رفت و بیهوش گردید. من مقدارى آب به صورت او پاشیدم و او به حال آمد. بعد از این گفت: اى حسین، و سه بار این کلمه را تکرار کردند و بعد گفت: دوست جواب دوست را نمى‏ دهد؟ سپس گفت: چگونه جواب مرا بدهى که سرت را از بدنت جدا کرده‏ اند و رگ‌ هایت را قطع نموده‏ اند، من گواهى مى‏ دهم که تو فرزند پیامبران هستى و فرزند سرور مؤمنان مى‏ باشى. اى حسین تو با تقوى هم پیمان بودى و ریشه هدایت به شمار مى‏ رفتى، تو پنجمین نفر از اصحاب کسا هستى، تو فرزند سید نقباء مى‏ باشى، تو فرزند فاطمه زهرائى‏...

 

همچنین زیارت اهل بیت علیهم السلام در اولین اربعین نیز نقل شده است، هر چند در اینکه ایشان در اولین اربعین به کربلا رفته‌ اند یا اربعین سال بعد، اختلاف است اما آنجه دارای اهمیت است این است که سنت زیارت اربعین توسط اهل بیت علیهم السلام احیاء شده است و شیعیان به تبعیت از ایشان هر ساله به زیارت قبر حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام می‌ روند و الا زیارت جابر هر چند از اصحاب پیامبر خداست اما موجب ترغیب به خصوص شیعیان نمی‌ توانست باشد. بلکه نگاه مؤمنان به سیره عملی اهل بیت علیهم السلام بوده است و نه کس دیگر.

 

در نقل دیگر گفته شده است که عبدالله حرّ جعفی که از یاری امام در کربلا دریغ ورزید بعد از دیدار با عبیدالله بن زیاد به سمت کربلا حرکت کرد و در رسای امام به نوحه سرایی پرداخت.

 

اولین زائر کوفى بر مزار سید شهیدان‏

 

 عبیدالله بن حر از کوفه خارج شد و به کربلا آمد و در آنجا [اشعارى به این مضمون‏ ] گفت:

- فرمانده خیانتکار، فرزند خیانت پیشه به من مى‏ گوید چرا تو با آن شهید [فرزند فاطمه‏ ] جنگ نکردى؟! - آرى، پشیمانم که چرا او را یارى نکرده‏ ام، بلى هر شخصى که [به موقع‏ ] توفیق نیابد، پشیمان خواهد گردید.

- من از اینکه از حامیانش نبوده‏ ام حسرتى در خود احساس مى‏ کنم که هرگز از من جدا نخواهد شد.

- خدا روان کسانى را که در نصرتش کمر همت بسته‏ اند از باران [رحمت خویش‏ ] همواره سیراب گرداند.

- [اکنون‏ ] که بر قبور و جایگاه آنان ایستاده‏ ام اشکم ریزان است و نزدیک است جگرم پاره شود.

 

در امتداد عاشورا

 

پس آنچه می‌ توان راز زیارت اربعین امام حسین علیه السلام در کربلا دانست، نقش این روز در تداوم قیام حسینی است. شواهد خارجی و نحوه برخورد شیعیان به این روز نیز همین را تأیید می‌ کند. اینکه ائمه علیهم السلام عمل جابر را مورد تحسین قرار دادند و بنا بر نقلی خود اهل بیت علیهم السلام در اربعین به زیارت ایشان رفتند و اینکه زیارتنامه مخصوص برای اربعین از امام صادق علیه السلام وارد شده است همه نشان از جایگاه ویژه اربعین در ماندگاری واقعه عاشوراست.

 

اعتبار اربعین امام حسین (ع‌) از قدیم الایام میان شیعیان

اعتبار اربعین امام حسین (ع‌) از قدیم الایام میان شیعیان و در تقویم تاریخی‌ وفاداران به امام حسین (ع‌) شناخته شده بوده است‌. کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی که حاصل گزینش دقیق و انتخاب معقول شیخ طوسی از روایات‌ فراوان در باره تقویم مورد نظر شیعه درباره ایام سوگ و شادی و دعا و روزه و عبادت است‌، ذیل ماه «صفر» می‌ نویسد:

نخستین روز این ماه (از سال 121)، روز کشته شدن زید بن علی بن الحسین است‌.

 

روز سوم این ماه از سال 64روزی است که مسلم بن عقبه پرده کعبه را آتش زد و به دیوارهای آن سنگ‌ پرتاب نمود در حالی که به نمایندگی از یزید با عبدالله بن زبیر در نبرد بود.

 

روز 20 صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی است که حرم امام حسین (ع‌) یعنی کاروان‌ اسرا، از شام به مدینه مراجعت کردند. و روزی است که جابر بن عبدالله بن‌ حرام انصاری‌، صحابی رسول خدا (ص‌)، از مدینه به کربلا رسید تا به زیارت‌ قبر امام حسین (ع‌) بشتابد و او نخستین کسی است از مردمان که قبر آن‌ حضرت را زیارت کرد.

 

در این روز زیارت امام حسین (ع‌) مستحب است واین زیارت‌، همانا خواندن زیارت اربعین است که از امام عسکری (ع‌) روایت شده که فرمود: علامات مؤمن پنج تاست‌ : خواندن 51 رکعت نماز در شبانه‌ روز ـ نمازهای واجب و نافله و نماز و شب ـ به دست کردن انگشتری دردست راست‌، برآمدن پیشانی از سجده‌، و بلند خواندن بسم الله الرحمن‌ الرحیم در نماز.

 

شیخ طوسی سپس متن زیارت اربعین را با سند به نقل از حضرت صادق علیه السلام آورده است‌ : السلام علی ولی الله و حبیبه‌، السلام علی خلیل الله ونجیبه‌، السلام علی صفی الله و ابن صفیه‌...

این مطلبی است که شیخ طوسی‌، عالم فرهیخته و معتبر و معقول شیعه در قرن‌ پنجم در باره اربعین آورده است‌. طبعا بر اساس اعتباری که این روز میان شیعیان داشته است‌، از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست‌، شیعیان به حرمت‌ آن‌، زیارت اربعین می‌ خوانده‌ اند و اگر می‌ توانسته‌ اند مانند جابر بر مزار امام حسین (ع‌) گرد آمده و آن امام را زیارت می‌ کردند. این سنت تا به امروز درعراق با قوت برپاست‌ و شاهدیم که میلیونها شیعه عراقی و غیر عراقی در این روز بر مزار امام حسین (ع) جمع می شوند.

افزودن دیدگاه جدید